
Feuilleton.
Hij hield op, en wilde de hand van Marie loslaten, doch nu hield zij de zijne vast. 't Werd zoo rustig in haar hart bij 't hooren van die woorden uit dien mond : ze had daar willen blijven staan, als de oude heer maar zóó door sprak. Als die vreemde menschen, de dokter, de predikant en mijnheer A ...

Verschoppelingen
HOOFDSTUK X.
Den volgenden Woensdag met den middag, trok Hillebrand er op uit naar Delberg. Even buiten 't dorp werd hij staande gehouden door Stevelaar, timmerman en aannemer te Winnewoud, een nog al bekende persoonlijkheid in dit deel der provincie.
,,Hillebrand, d ...

Verschoppelingen
't Was een klein mager manneke ; maar zeer schrander en bovenal goed en vriendelijk en altijd gereed om anderen te helpen. Zijn vrouw Betje, alleen bij dien naam of als „Kuipersche" bekend, was krachtiger van gestalte, doch loverigens in alles zijn evenbeeld.
Ze woonden in een net, nog al rui ...

Verschoppelingen
„Dan zal je zeker den Goeden Herder niet kennen ? "
Ze moest het zijn !
„Nou, of ik Dien ken ! Dat is Jezus de Zaligmaker !"
Hij zag een blijden glans over 't gelaat der dame komen.
„Ken je Hem wel goed ? "
„Goed juffer ? Ik ken Hem nog beter dan de schapen mij kennen. Bleutje ...

Verschoppelingen
Lachend ging de man naar binnen, waar men zeer vreemd opkeek, dat er nog zoo laat belet werd gevraagd. Gelukkig herinnerde de freule zich terstond het aardig herdertje.
|„Ge moet hem even allen zien — zei ze — dan zal ik alleen wel verder met hem afhandelen."
Haar lachend gelaat deed een ...

Verschoppelingen
Hillebrand had zijn vrouw al gezegd, dat Paul herder zou worden, en dat vond ze een mooi idee.
„Kun je breien, Paul ? " , , Nee, vrouw !" „Nou, dan zal ik 't je leeren."
Bij den avondmaaltijd zat het heele gezin om de tafel. Wat had die Paul een schik, dat alles daar zoo vriendelijk, vrij ...

Feuilleton.
Zelf aangegrepen door het indrukwekkend oogenblik, door die schare, allen met ontbloot hoofd en betraande oogen, en nog 't meest door die zeldzaam machtige woorden van de laatste bladzijde des Bijbels, verhief zich zijn stem zoo krachtig, dat de hooge muren van Koenkestel de woorden terug kaatste ...

Verschoppelingen
HOOFDSTUK XI.
Even buiten Delberg kreeg het landschap een armelijk aanzien. De boomen langs den weg naar Winnewoud geleken niets dan zieketierige staken met een schamel pluimpje van bruin groen in den top. Het gras, dat er op de bermen groeide, was eigenlijk geen gras : ...

Verschoppelingen
„Jij hebt dus wél den Bijbel gelezen en gelooft er niet aan. Ik lees er veel In, en voor mij is 't zeker, dat God daarin tot mij spreekt. Houd je mij voor gelukkig, of ongelukkig ? "
Ze keken elkander vlak in de oogen.
„Ik houd he voor nog al gelukkig."
,,Ben jij gelukkig, Wüsting ! m ...

Verschoppelingen
Ja ! — zei ze nu beslist — ik doe het ; vader heeft ook gezegd, dat ik zelf Koen moest zien te spreken, om hem uit te leggen, wat de koe mankeert !"
„Maar dat kon je mij óók wel zeggen, als Koen er zelf eens niet was. Wat scheelt 'm ? Ik denk dat hij een keteltje vol sterke koffie moet hebben ...